Aal uit de Weespertrekvaart en het Amsterdam-Rijnkanaal (ter hoogte van Tiel) voldoet niet aan de norm voor dioxines en PCB’s. Dat blijkt uit een rapport van Wageningen Marine Research. Beide wateren vallen momenteel nog niet binnen
het voor aalvisserij gesloten gebied.
Jaarlijks onderzoekt Wageningen Marine Research alen op gehaltes aan dioxines en PCB’s – dit in het kader van de risico's voor de volksgezondheid bij het consumeren van aal. Daarbij worden twee meetgroepen gebruikt: kleine aal in de lengte van 30-40 cm en grotere aal van meer dan 45 cm lengte. Die laatste groep wordt sinds 2012 specifiek bemonsterd, omdat de grotere alen het grootste gewichtspercentage van de beroepsmatige vangst uitmaken.
In de kleine aal werden in 2016 geen overschrijdingen van de normen gevonden. In de grote aal worden de normen op negen van de vijftien meetlocaties overschreden. Twee van de gebieden waar de norm werd overschreden zijn momenteel nog niet gesloten voor de aalvisserij: het Amsterdam-Rijnkanaal bij Tiel en de Weespertrekvaart. Beide wateren werden voor het eerst gemonitord en de verwachting is dat deze gebieden worden toegevoegd aan de voor aalvisserij gesloten gebieden.
Vaste, wisselende en nieuwe locaties
Aal uit vervuilde gebieden, doorgaans rivieren en kanalen, bevat verhoogde gehalten aan dioxines en/of PCB’s. Wageningen Marine Research doet daarom jaarlijks onderzoek op acht terugkerende locaties, deels op incidenteel terugkerende locaties en deels op nieuwe locaties.
De jaarlijks terugkerende monsterlocaties, waarmee de trend in de gehalten wordt bepaald, betreffen de volgende wateren: IJsselmeer (Medemblik), Hollands Diep, Maas (Eijsden), Rijn (Lobith), Waal (Tiel), Volkerak (sluizen), Lek (Culemborg) en IJssel (Wijhe). Daarbij is het opvallend dat een andere meetlocatie waar voorheen wel werd bemonsterd dit keer niet meer is meegenomen: het IJsselmeer bij de monding van het Ketelmeer. Daar zat de grote aal in de vorige rapportage boven de norm.
Bron:
Hét Visblad